Mε αφορμή τα όσα ακούστηκαν σε αυτή την εκπομπή (45:00 και μετά) καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η τέταρτη εξουσία σε αυτό το κράτος έρχεται σε αντιπαράθεση με τα βιντεοπαιχνίδια και κρατά μία απόσταση άλλης εποχής, θα μπορούσαμε να πούμε εποχή γερόντων. Τι παράδειγμα να πάρεις από μία χώρα που το 2002 κηρύσσει με νόμο παράνομα τα βιντεοπαιχνίδια. Που δεν αποδέχεται μία μορφή διασκέδαση ή ψυχαγωγίας (εξαρτάται τι παίζει και πως παίζει ο καθένας). Τι να πεις για να πείσεις όταν πριν ακόμα μιλήσεις σε λένε ψυχάκια. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια άλλη απόδειξη του χάσματος γενεών και της απομόνωσης των νέων από μορφές εξουσίας. Δε λέω πολλοί είναι αυτοί που έχουν περάσει το μέτρο του normal gaming. Αλλά δεν εξετάζουμε τα βιντεοπαιχνίδια από αυτή την άποψη. Τα βλέπουμε από την άποψη ότι είναι ένα μέσο που δίνει χαρά που σε κάνει να ξεχνάς ή... to feel somebody. Έτσι δημιουργούνται και οι κλάσεις των παιχτών και η ανάγκη να υπάρχουν κάποιοι καλύτεροι από τους άλλους και κάποιοι που συμβουλεύουν ή ενημερώνουν. Δημιουργείτε έτσι μια μικρή κοινότητα. Εντάξει βρε παιδί μου και μία φορά να κάτσεις να παίξεις ξεπερνώντας το όριο, πως να στο πω να το καταλάβεις, εσύ δεν έχεις κάτσει ποτέ να δεις τηλεόραση όλη μέρα; Δεν έχεις κάτσει να ακούσεις τη μεγαλύτερη playlist της μουσικής σου συλλογής; Ε, εγώ λέω καμιά φορά να κάθομαι να παίζω λίγο παραπάνω. Όταν εσένα σε παρατάει ο γκόμενος και παίρνεις παραμάζωμα όλα τα μαγαζιά στο mall, η τις καφετέριες με τις φίλες σου και μιλάτε χωρίς θέμα συζήτησης, εγώ θα κάτσω θα παίξω με τους φίλους μου ένα fifa, ένα παιχνίδι στρατηγικής ή ένα fps και είμαι εντάξει. Θα έχω να μιλάω για μέρες με τους φίλους μου θα έχω κοινές εμπειρίες, θέματα συζήτησης και καινούργιους φίλους, α! και ξέρεις κάτι αν είμαι καλός ίσως βγάλω και χρήματα από αυτό άρα ίσως να μην είναι και τόσο κακό... Τώρα αν εσείς φοβάστε το κάθε τι διαφορετικό καλύτερα να κοιταχτείτε.
Για να καταλαβαινόμαστε όμως θα δώσω μια απάντηση στην ελληνική τηλεόραση μέσα από την παρουσίαση της Sony στην Ε3 2010 (με τον υπερβολικό αλλά και αγαπημένο K.B.).
Υ.Γ. Δεν ήθελα καν να έρθω σε αντιπαράθεση με κάτι τόσο φθηνό που λέγεται ελληνική τηλεόραση, που βγαίνει ο κάθε επικίνδυνος και το κάθε νούμερο να δημιουργήσει πρότυπα και να προβάλλει την παιδεία, αλλά είναι σαν να ακούω τον παππού μου να μιλάει για πυρηνική φυσική. Τι να κάνεις όμως έρχεται η ώρα που πρέπει να υπερασπιστείς και τον εαυτό σου...
Ένα από τα πράγματα που με χαρακτιρίζει (θα μπορούσα να πω ακόμα και πως με στιγματίζει, με την καλή έννοια) είναι η επιλογή στο ποτό μου. Την οποία έχω περάσει και σε φίλους και συγγενείς. Για να πω την αλήθεια δυσκολεύτηκα να θυμηθώ πότε ήπια πρώτη φορά αυτό το ποτό, αλλά μετά από αρκετή σκέψη θυμάμαι πως ήταν σε ένα πάρτι του λυκείου μου όταν ο κολλητός μου, μου πρόσφερε να δοκιμάσω από το ποτό του, το οποίο ήταν η Sambuca.
Από τότε έχει γίνει η βασική επιλογή μου, και ίσως το μοναδικό ποτό που έχω πάντα σπίτι μου. Θα μπορούσα να γίνω πολύ συναισθηματικός τώρα, αλλά θα αρκεστώ στην έρευνα τις αναζητήσεις και τα όσα έχω δει, γευτεί, ακούσει και διαβάσει γι αυτό το ποτό! First things first όμως...
Η Sambuca είναι ένα ιταλικό λικέρ. Είναι τόσο δυνατό όσο η βότκα και το ουίσκι (37.5%), αλλά είναι πιο εύκολο να το πιει κανείς λόγο της γλυκύτητάς του, η οποία καλύπτει τη γεύση του αλκοόλ. Η γεύση της είναι σαν του γλυκάνισου ή γλυκόριζας και θα τη βρείτε σε διάφορα ποικίλα χρώματα, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού (στην πραγματικότητα διαφανές), του μαύρου (σκούρο μωβ), κόκκινου, μπλε και χρυσού (οι τρεις τελευταίοι χρωματισμοί σπανίζουν πάρα πολύ στη χώρα μας). Πίνεται σκέτη ή με τρεις κόκκους καφέ (γνωστή ως Sambuca con mosca) στο ποτήρι, (οι κόκκοι συμβολίζουν την υγεία, την ευτυχία και την ευημερία). Πίνεται ωστόσο και φλεγόμενη. Ένας δημοφιλής τρόπος είναι αφού την ανάψετε να την σβήσετε με το χέρι σας. Το στόμιο του ποτηριού τότε κολλάει στο χέρι λόγο της αναρρόφησης ενώ με τα από λίγο η όλη φυσική τελειώνει και είστε έτοιμοι να την πιέτε όσο ακόμα είναι ζεστή. Μπορείτε στη φλεγόμενη Sambuca να βάλετε και τους κόκκους καφέ οι οποίοι αφού καούν ελάχιστα θα προσθέσουν ένα ωραίο άρωμα και μια ιδιαίτερη γεύση στο ποτό σας.
Υπάρχει βέβαια κι ένας άλλος τρόπος σερβιρίσματος της Sambuca τον οποίο δεν το βλέπουμε αρκετά συχνά σήμερα. Αφού βάλουμε στο ποτήρι Sambuca με κακούς καφέ την ανάβουμε. Για να την σβήσουμε χρησιμοποιούμε ένα δεύτερο ποτήρι ως καπάκι στο πρώτο. Και τώρα αρχίζει το special part. Αφαιρείτε το δεύτερο ποτήρι και το τοποθετείτε άμεσα ανάποδα σε μια χαρτοπετσέτα αφού περάσετε ανάμεσα (από τη χαρτοπετσέτα και το ποτήρι) ένα καλαμάκι. Όπως ελπίζω να φανταστήκατε τώρα μπορείτε να καπνίσετε τον ιδιαίτερο αέρα που βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από το ποτήρι.
Σε περίπτωση πάντως που θέλετε να την πιείτε σκέτη, μπορείτε να προσθέσετε λίγο πάγο (ο οποίος δίνει έναν “συννεφιασμένο” τόνο στο χρώμα του ποτού σας), η να την αναμείξετε με νερό ή cola. Ελπίζω αν δεν την έχετε δοκιμάσει να την δοκιμάσετε...!
